Arteriële hypertensie

Arteriële hypertensie is een pathologische aandoening die wordt gekenmerkt door een lange toename van drukindicatoren in de slagaders van een grote cirkel van bloedcirculatie. Een teken van de ziekte is de opkomst van diastolische (lagere) bloeddruk, maar in de meeste gediagnosticeerde gevallen hebben patiënten een aanhoudende groei van systolische (bovenste) druk.

Welke druk wordt beschouwd als toegenomen

De classificatie van de bloeddruk die in 1999 is geaccepteerd, is tot op de dag van vandaag nog steeds geldig. Het volgende worden als normaal beschouwd:

• Optimaal - minder dan 120/80 mm Hg. Kunst.;
• Fysiologische norm - minder dan 130/85 mm Hg. Kunst.;
• Normaal verhoogd - in het bereik 130–139/85–89 mm Hg. Kunst.

Een toename van de druk geeft de vorming van hypertensie aan. De interne gradatie van de pathologie ziet er als volgt uit:

1. Zacht (I diploma) - 140–159/90–99 mm Hg. Kunst.
2. Matig (II tweede graad) - 160–179/100-109 mm Hg. Kunst.
3. Zwaar (III graad) - meer dan 180/110.

Borderwapens worden gediagnosticeerd in het geval van indicatoren in 140-149/90 mm Hg. Kunst. En hieronder. Het gaat vergezeld van afleveringen van drukgroei en de spontane stabilisatie.

Geïsoleerde systolische hypertensie wordt gediagnosticeerd met indicatoren van 140 en hoger / 90 en onder mm Hg. Kunst. Dit type pathologie wordt gekenmerkt door een toename van de systolische indicator op fysiologisch niveau van diastolisch niveau.

AG -classificatie (primair, secundair)

De classificatie van hypertensie is gebaseerd op verschillende tekenen. Bij het systematiseren hielden artsen rekening met:

• Redenen die de ontwikkeling van pathologie veroorzaken;
• verslagen door de doelorganen;
• Het stroomniveau van bloeddruk, enz.

Afhankelijk van de etiologische factoren is het gebruikelijk om te onderscheiden:

1. Primair (essentieel).
2. Secundaire (symptomatische) hypertensie.

Door de aard van de passage, goedaardig (langzaam ontwikkelend) en kwaadaardige (met een snelle achteruitgang van de conditie) arteriële hypertensie wordt onderscheiden.

Variëteiten van secundaire (symptomatische) hypertensie

Secundaire (symptomatische) arteriële hypertensie is een soort ziekte die ontstaat als gevolg van schade aan de organen die verantwoordelijk zijn voor de regulering van de bloeddruk. Het wordt gekenmerkt door een koppig verloop, de afwezigheid van een positieve reactie op de uitgevoerd hypotensieve therapie, evenals veranderingen in de doelorganen, met name de vorming van cardiaal, nierfalen, enz.

Als primaire hypertensie (essentieel formaat) optreedt als een onafhankelijke ziekte, zijn secundaire vormen altijd een symptoom van de hoofdpathologie. Het syndroom van arteriële hypertensie hoort bij een vrij aanzienlijk aantal ziekten. Het wordt gediagnosticeerd in 10 % van alle geïdentificeerde gevallen van aanhoudende toename van de bloeddruk.

De classificatie van symptomatische hypertensie is gebaseerd op factoren die de ziekte veroorzaken.

Onderscheiden:

1. Neurogene hypertensie. Ontwikkeling is te wijten aan de laesie van het centrale zenuwstelsel en gerelateerde pathologieën, bijvoorbeeld hersenneoplasie.
2. Nefrogene (nieroorsprong). Ze zijn verdeeld in interstitiële, renoparenchymale, renovasculaire, gemengde en rhinopische vormen.
3. Endocriene Ag. Er zijn bijnier-, schildklier-, hypofyse- en menopauze -formaten.
4. Hemodynamisch - uitgelokt door pathologieën van het hart en grote arteriële kanalen.
5. Doseringsvorm. De ontwikkeling ervan is te wijten aan het gebruik van orale anticonceptiva, glucocorticosticosteroïden, enz.

De grootte en weerstand van de toename van de bloeddruk, de ernst van veranderingen in de toestand van de linkerventrikel en Fundus ten grondslag aan een andere classificatie. Artsen onderscheiden de volgende variëteiten van symptomatische hypertensie:

1. Vergankelijk. Voor pathologie, een typisch korte -termijnverhoging van drukindicatoren. Veranderingen in de staat van de fundus zijn volledig afwezig. Hypertrofie van de linker ventrikel is bijna niet vast.
2. Laby. Het wordt gekenmerkt door een matige, korte toename van de bloeddruk (onafhankelijke afname vindt niet op). Er is een zwakke linker ventriculaire hypertrofie, vernauwing van de vaten van het netvlies van het oog.
3. Stabiel. Het gaat gepaard met gestaag hoge bloeddruk. De myocardiale verdikking, ernstige overtredingen in de schepen van de fundus worden gediagnosticeerd.
4. Kwaadaardig (ongecontroleerd). Het gaat gepaard met een sterke toename van de bloeddruk. Het resultaat is ongunstig.

De volgende vormen van symptomatische hypertensie worden gevonden:

• Longhypertensie (hypertensie van een kleine cirkel van bloedcirculatie). Het wordt vastgesteld als een diagnose bij het bepalen van de bloeddruk in de longslagader gedurende 25 mm. Rt. Kunst.
• Vasorsenal AH is een secundaire vorm van pathologie als gevolg van onvoldoende bloedcirculatie in de nieren als gevolg van verminderde arteriële doorvoer.
• Portale hypertensie is een van de variëteiten van de symptomatische vorm van de ziekte, vergezeld van een toename van de druk in de poortader.
• Hypertensie van het Virsungov -kanaal. Het ontwikkelt zich tegen de achtergrond van chronische ontsteking van de alvleesklier.

Gevolgen en complicaties

Met een lang stromende hypertensie zijn de vaten van de doelorganen beschadigd: hart, hersenen, nieren en ogen. Schending van het circulatieproces kan leiden tot gevolgen zoals:

• angina borstaanvallen,
• myocardinfarct,
• Neurologische complicaties, etc.

Belangrijk! De vorming van acute toestanden tegen de achtergrond van een scherpe stijging van de bloeddruk vereist de vermindering van de eerste minuten/uren.

Redenen

De redenen voor de ontwikkeling van de essentiële vorm van pathologie zijn niet bekend bij artsen zeker. Verschillende theorieën worden genomineerd:

1. Neurogeen (overerving). De oorzaak van ontwikkeling is chronische stress, belangrijke emotionele schokken en psychologisch letsel. Dit alles veroorzaakt een mislukking in het proces van neurale regulering, vergezeld van een toename van de activiteit van het sympathieke systeem. Het resultaat is de divergentie van signalen voor alle organen en een toename van de toon van de wanden van de vaten.
2. Volumineus zout. Vanwege verminderde processen van de output van overtollige vloeistof en bepaalde sporenelementen. Als gevolg van het buitensporige gehalte aan natriumzouten treedt een toename van het totale volume bloed op. De pogingen van het lichaam om het hemostase -proces op fysiologisch niveau te handhaven, leiden tot spasming van kleine vaten. De indicatoren van het minuutvolume van het hart zijn gestabiliseerd, maar de totale bloeddruk wordt verhoogd.

Belangrijk! Artsen beweren dat de reden voor de ontwikkeling van AH een toename van de activiteit van het sympathieke systeem is.

Gemodificeerde (variabele) risicofactoren die het optreden van arteriële hypertensie kunnen veroorzaken, zijn:

• Leeftijd - diagnose van de ziekte treedt op bij mensen van de oudere leeftijdscategorie;
• Slechte gewoonten - roken, alcoholinname;
• een staat van chronische stress;
• onvoldoende fysieke activiteit;
• overgewicht;
• De aanwezigheid van gelijktijdige pathologieën - diabetes zijn vooral ongunstig;
• Overtollig zout met een gebrek aan kalium.

De redenen voor het verhogen van de bloeddruk kunnen anders zijn. Het actieve werk van de bijnieren, evenals een neiging op genetisch niveau, kan als een provocerende factor fungeren.

Symptomen

In de beginfase van de vorming is arteriële hypertensie asymptomatisch. De patiënt leert alleen over de aanwezigheid van een probleem na de ontwikkeling van ernstige complicaties.

Het enige teken van pathologie kan een toename van drukindicatoren worden genoemd. Er zijn helemaal geen klachten, of ze zijn niet specifiek:

• hoofdpijn gelokaliseerd in het gebied van het voorhoofd en de achterkant van het hoofd;
• duizeligheid;
• lawaai.

De eerste klachten worden gevormd tegen de achtergrond van de nederlaag van doelorganen. In dit stadium wordt het uiterlijk van de volgende symptomen opgemerkt:

• duizeligheid, vergezeld van hoofdpijn, geluid - ontstaan als een logisch resultaat van bloedsomloopstoornissen;
• beginnende problemen met het onthouden van informatie;
• Handen/benen gevoelloosheid;
• zwakte;
• verdubbeling van het zichtbare beeld;
• Black stippen flikkeren in het gezichtsveld;
• Spraakovertreding (zelden);
• Nephropathie.

Symptomen zijn typisch voor de laatste fasen. Aan het begin van de vorming van de pathologie komen ze.

Met schade aan het hart begint de linkerventrikel (LV) hypertrofisch te zijn. De oorzaak van de verandering is de compenserende reactie van het lichaam, waardoor verhoogde belastingen op zijn wand kunnen worden gestabiliseerd. Een toename van de ventrikel is te wijten aan een toename van het aantal cardiomyocyten. Naarmate de toestand verslechtert, worden de hartkamers verwijd.

Dergelijke schade aan het orgel kan zich in de vorm manifesteren:

• de vorming van hartfalen,
• een plotselinge hartstilstand,
• ischemische ziekte,
• maagritmestoornissen,
• hart astma,
• Sterke kortademigheid tijdens ladingen.

Belangrijk! Cardi -pijn tegen de achtergrond van AG ontwikkelt zich tijdens de periode van absolute rust of als gevolg van emotionele overspanning. Een karakteristiek kenmerk is het onvermogen om de aanval te stoppen met een pil van glycerol.

Als de nieren beschadigd zijn, kan de aanwezigheid van eiwitten in de urine worden waargenomen. Het uiterlijk van bloedonzuiverheden is niet uitgesloten. De kans op nierfalen is minimaal.

Het belangrijkste klinische teken van arteriële hypertensie is hoofdpijn. Verschijnt op elk moment van de dag, maar meestal in de ochtend. Het wordt door de patiënt gevoeld als barsting of pijn. De plaats van lokalisatie is de achterkant van het hoofd, maar de verspreiding naar andere delen van het hoofd is niet uitgesloten. Pijn wordt versterkt door kantelen en tijdens hoest. Het kan optreden als een reactie op stressvolle situaties, fysieke spanning.

Diagnose

Diagnose van de ziekte is ontworpen om de volgende problemen op te lossen:

• Opwinst van pathologie, bepaling van de huidige graad;
• Identificatie van de oorsprong van hypertensie (primaire/secundaire vorm);
• differentiële diagnose uitvoeren;
• Bepaling van de aanwezigheid/afwezigheid van schade aan doelorganen.

Tijdens een persoonlijk gesprek met de patiënt ontdekt de arts de nodige punten:

1. Zijn er gevallen van ziekten in de directe omgeving.
2. Hoe vaak de druk is vastgesteld.
3. Zijn er een geschiedenis van chronische ziekten bij de patiënt, enz.

De body mass index (BMI) wordt berekend. Obesitas is een van de potentiële provocateurs van de vorming van hypertensie.

Nadat de inspectie is voltooid, wordt de bloeddruk gemeten. Om de mate van arteriële hypertensie te bepalen, wordt de patiënt voorgeschreven door de prestaties van het profiel van de bloeddruk, d.w.z. metingen van zelf thuis metingen uitvoeren. Het is noodzakelijk om 4 metingen te doen: twee uur 's ochtends en twee' s avonds, gedurende meerdere dagen op rij.

De resultaten moeten in de tabel worden opgenomen. Als de indicatoren groter zijn dan 140/90 mm Hg. Art., We kunnen praten over de aanwezigheid van arteriële hypertensie.

Soms wordt een borstel voorgeschreven (dagelijkse monitoring van de bloeddruk). De techniek wordt aangetoond als de metingen van de patiënt normaal blijven, maar een andere symptomen van de ziekte treden op.

Belangrijk! Smad is meerdere metingen van bloeddrukindicatoren voor een volledige dag. Metingen worden uitgevoerd door een speciaal apparaat.

Om de ware oorzaak van de ontwikkeling van arteriële hypertensie vast te stellen en de kracht van schade aan de doelorganen te bepalen, worden voorgeschreven:

• Onderzoek van het niersysteem. Omvat de studie van urine - een algemene test. Renografie, een echografie van het niersysteem, met de introductie van een radioactieve isotoop wordt voorgeschreven.
• Harttest. ECG wordt gebruikt (het elektrocardiogram toont de groei van de weg R), echocardiografie (stelt u in staat om tekenen te zien van een pathologische toename in de linkerventrikel en andere transformaties).
• Oogheelkundige onderzoek van het oog. Een teken van de ziekte is de visuele impregnering van bloedvaten, afdichting. Bloedingen zijn niet uitgesloten.
• Echografie van de schildklier en bijnieren.
• Bloedonderzoek is een algemene test en uitgebreide biochemie.

Bij het diagnosticeren van de secundaire vorm van hypertensie is het noodzakelijk om differentiële diagnostiek uit te voeren (DIF). Ze passeert in twee fasen:

• Analyse van het klinische beeld, het verhogen van klachten, een fysica -onderzoek van de patiënt in het bijzonder, auscultatie, instrumentele/laboratoriumstudies;
• Diagnostische maatregelen waarmee u de functionele toestand van de organen en bestaande wijzigingen in het bijzonder kunt evalueren, is het noodzakelijk om het cardiogram te verwijderen.

De beschouwde methoden helpen om de diagnose te bevestigen, de oorsprong van de ziekte te bepalen en de therapie te kiezen die voldoende is voor de staat.

Behandeling

De behandeling van hypertensie begint met een herziening van levensstijl en niet -drugstherapie. De uitzondering is secundaire hypertensie.

Drugstherapie van arteriële hypertensie voorziet in de inname van de volgende groepen medicijnen:

1. Diuretica. De medicijnen hebben een positief effect op de toestand van het cardiovasculaire systeem. De receptie gaat niet gepaard met de ontwikkeling van bijwerkingen. Therapie van de ziekte begint met diuretica (contra -indicatie - diabetes en jicht). Tegen de achtergrond van de behandeling neemt het volume van urine uit door de nieren en dus, overtollig water en natriumzouten, neemt toe. Diuretica worden voorgeschreven in combinatie met andere hypertensie.
2. Alpha-blokkers. Medicijnen onderscheiden zich door een goede tolerantie. Ze hebben geen invloed op het niveau van bloedsuikers. Zorg voor een afname van de bloeddruk met een lichte toename van de pols (frequentie van samentrekking van de hartspier). Het optreden van orthostatische hypotensie aan het begin van de behandeling met de medicijnen van deze groep wordt een bijwerking. Om de ontwikkeling ervan uit te sluiten, is het raadzaam om medicijnen te nemen voor het slapengaan.
3. Bètablokkers. Verminder de hartslag, die gepaard gaat met een afname van de bloeddruk.
4. ACE -remmer. Moderne medicijnen onderscheiden zich door een hoog therapeutisch effect en goede tolerantie. Tegen de achtergrond van het nemen van fondsen in het lichaam van de patiënt, komt de vorm van angiotensine II - een hormoon dat een vernauwing van het lumen van bloedvaten veroorzaakt, niet op. Dankzij dit breiden de perifere vaten uit, het hart werkt in een rustiger ritme. Er is een afname van de bloeddrukindicatoren.
5. Antagonisten angiotensine-II. Geneesmiddelen blokkeren ook angiotensine II. Ze worden benoemd als het onmogelijk is om ACE -remmers te ontvangen.
6. Calciumantagonisten. Medicijnen breiden de hiaten van bloedvaten uit, waardoor de ontwikkeling van een beroerte wordt voorkomen. De medicijnen hebben een uitstekend therapeutisch effect en worden goed verdragen. Een kleine lijst met contra -indicaties hebben. Meestal voorgeschreven als onderdeel van complexe therapie.

Om de behandeling te stoppen, is zelfs na stabilisatie van de bloeddruk ten strengste verboden. In dit geval zal de ziekte opnieuw beginnen te vorderen, wat de staat van doelorganen negatief zal beïnvloeden. Bovendien neemt het risico op het ontwikkelen van hartaanval en beroerte aanzienlijk toe.

De behandeling van de ziekte wordt poliklinisch uitgevoerd: de patiënt gebruikt onafhankelijk geselecteerde medicijnen. Ziekenhuisopname in het ziekenhuis wordt alleen in ernstige gevallen aanbevolen.

De behandeling van pathologie naast het innemen van medicijnen zorgt voor massage. Procedures dragen niet alleen bij aan het verminderen van de druk, maar ook aan de algehele versterking van het lichaam, de activiteit van het cardiovasculaire systeem verbeteren, enz. Lees meer over verschillende soorten massage in ons artikel: Massage met hoge druk - klassiek, punt en andere effectieve methoden.

Voeding

De naleving van de principes van voedingsvoeding is een van de belangrijke fasen om de bloeddrukindicatoren te stabiliseren. Met hypertensie wordt het dieet nr. 10 aanbevolen.

In de beginfase van de vorming van de pathologie (AH 1 graad) is het noodzakelijk om zich te houden aan dieet nr. 5. Het voorziet in een beperking bij het gebruik van tafelzout. Met een verslechtering van de staat en de ontwikkeling van schendingen in het werk van het hart en het vaatstelsel, wordt de overgang naar dieet nr. 5 A. aanbevolen

Als de ziekte wordt gecompliceerd door atherosclerose, wordt het dieet nr. 10 C. Het hypocholesteroldieet voorgeschreven om de geconsumeerde vetten van dierlijke oorsprong te verminderen, gemakkelijk verteerbare koolhydraten. Het dieet moet voedingsmiddelen met een hoog gehalte aan voedingsvezels, groentevetten en eiwitten omvatten.

De lijst met toegestane producten wordt gepresenteerd door de volgende functies:

• Brood - tarwe, rogge, volkoren, met zemelen. Niet -liefde bakken, bakken.
• Groentensoepen gekruid met granen.
• Dieetvariëteiten van vlees: pluimvee, konijn. Het is toegestaan om te koken en te bakken.
• Zee/riviervissen. Zeevruchten.
• Seizoensgroenten. Van hen kun je de stoofpot bereiden.
• Zure -milk -producten en cottage -kaas van vetarm. Lage vetzure room (in een gerecht geplaatst).
• Zachte eieren (niet meer dan 3 stuks per week).
• Zuivel- en tomatensauzen.
• Kroaten, pasta.
• Olie (voor het toevoegen aan een afgewerkte gerecht).
• Fruit/bessen (in welke vorm dan ook). Het kan worden gebruikt voor de voorbereiding van compotes, gelei, gelei.
• Sappen, thee met melk, aftreksel van rozenhip.

Het moet volledig worden uitgesloten van het dieet:

• Vers gebakken brood, sdoba, gecompliceerde gebakjes.
• Favarous bouillons.
• Vet vlees.
• Gerookt vlees, worstjes.
• Vis (zout/gerookt), kaviaar.
• Vet sauzen, kazen, crème.
• Lente, radijs, spinazie, mierikswortel, champignons.
• IJs, chocolade, zoetwaren, sterke thee, koffie.

Zoutconsumptie moet aanzienlijk worden verminderd.

Preventie

Preventie van de ziekte is niet -specific. Standaardaanbevelingen:

1. Houd zich aan de principes van voeding, exclusief of aanzienlijk verminderen van het volume van bepaalde producten. Verminder de consumptie van dierzout en vetten. Tijdens het koken is het raadzaam om helemaal geen voedsel te zuigen. Het is noodzakelijk om vet/scherpe/gefrituurde gerechten op te geven.
2. Dagelijkse fysieke activiteit in overeenstemming met de leeftijdsgroep. Het uitvoeren van gymnastiek verbetert de menselijke goeden. Het wordt aanbevolen om te rennen, wandelen, zwemmen, de sportschool bezoeken, ademhalingsoefeningen uitvoeren. Aan het begin van de klassen moet het lichaam een minimale belasting ontvangen. Het moet geleidelijk worden verhoogd.
3. Normalisatie van gewicht is een van de vereisten voor succesvolle preventie.
4. Het is noodzakelijk om te leren hoe je stressvolle situaties kunt beheersen, omdat het precies een schending is van het werk van het centrale zenuwstelsel dat artsen bijna de belangrijkste reden voor de ontwikkeling van de ziekte noemen. Autotoring, meditatie, zelfhypnose helpt hierbij goed.
5. Een volledige afwijzing van slechte gewoonten. Roken en alcohol zijn ook in staat om een pathologie uit te lokken.

Pathofysiologie beschouwt arteriële hypertensie als een van de ernstigste pathologieën, niet alleen een verslechterende kwaliteit van leven van de patiënt, maar ook in staat om de dood te veroorzaken. Dat is de reden waarom wanneer de afleveringen van verhoogde bloeddruk verschijnen, het noodzakelijk is om een gespecialiseerd consult te krijgen en, indien nodig, de behandeling te starten.